część 4

- Znaczy postaw! – jak bym powiedziała tak to bym zaliczyła glebę

- I pożałujesz w grze! – ostrzegłam go i pobiegłam do dziewczyn

- Zobaczymy! – odkrzyknął, a ja już zatarłam ręce

Pierwsza serwowała Patrycja, potem Sonia, a następnie ja.
- Szykuj się głupku. – spojrzałam złowrogo na Karola

- Dobrze. – jak zaserwowałam to żaden nie zdążył odbić piłki

- Małpo! – krzyknął zły przyjaciel

- Powiedziałam, że pożałujesz!

Usłyszałam gwizdek i trochę próbowali bronić, ale i tak punkt dla dziewczyn, a gdy spojrzałam na trybuny, zauważyłam, że brunet mi się przygląda, uśmiechnął się do mnie i pokazał kciuk do góry, a ja się wyszczerzyłam.

- Olka serwuj! – krzyknęła Monika

- A już. – odwróciłam wzrok od bruneta i zaserwowałam po czym kolejny punkt dla dziewczyn

- Kurde chłopaki zmotywujcie się! – krzyknął trener i się zaśmiał, a każdy z drużyny patrzył na mnie złowrogo

- Myślicie, że to podziała? – zaśmiałam się no i niestety jednak punkt dla nich

- No! – krzyknął trener razem z trenerką, a potem wszyscy zaczęliśmy się śmiać, a gdy spojrzałam na trybuny bruneta niestety już nie było

- Dobra gramy, bo dużo czasu nie mamy. – powiedział trener i zaczęliśmy grać

Jednak przegraliśmy z nimi kilkoma punktami w każdym secie (jeden udało nam się zdobyć), ale ciężko było. Potem wszyscy wróciliśmy do hotelu, orzeźwić się i przespać przed wieczornym meczem. O 17 trenerka pukała do każdego pokoju, żeby nas pobudzić i trzeba się było przygotować. Spakowałam strój do torby i kilka innych potrzebnych rzeczy i poszliśmy wszyscy na hale. Równo o 18 zaczął się mecz. Gdy miałam zaserwować przejechałam wzrokiem po trybunach i zauważyłam bruneta. Uśmiechnęliśmy się do siebie i zaserwowałam. Nawet żadna nie odbiła piłki. Gdy spojrzałam na trybuny zauważyłam dwa kciuki w górę i uśmiechnęłam się.  Kolejny raz udało się, że nawet nie zdążyły odbić mojej piłki. Wszystkie patrzyły na mnie wrednie. Następny serw już odbiły, ale i tak punkt nasz. Szybko wygrałyśmy pierwszego seta. Później brunet zawołał mnie.

- Zaraz wracam. – powiedziałam do drużyny i podeszłam do niego

- Co jest?

- Podczas tego setu będę musiał wyjść, bo mój mecz się zacznie.

- No ok. Więc powodzenia. – odparłam z uśmiechem

- Nie dziękuje. A Tobie chyba nie muszę życzyć, bo dobrze Ci idzie.

- Nie chwal tak. – zrobiłam wachlarzyk i zaśmialiśmy się oboje

- Dobra leć. – odwróciłam się i zobaczyłam, że mnie wołają

- Do później. – uśmiechnął się i chciał odejść, ale zatrzymałam go

- Czekaj, powiedz mi jeszcze jak masz na imię, bo nie wiem. – zachichotałam

- Bartek. – uśmiechnął się

- A ja… - przerwał mi

- Ola. Słyszałem jak się na Ciebie wściekali. – zaśmialiśmy się

- Dobra. Lecę. – pobiegłam i rozpoczął się drugi set, a dopiero pod koniec Bartek poszedł uprzednio, gdy serwowałam bezgłośnie mówiąc,  że musi iść, a ja odpowiedziałam mu uśmiechem i gdy już serwowałam wyszedł. Szybko wygrałyśmy cały mecz i gdy się przebrałam, zaczął się mecz chłopaków z drużyną męską tej samej grupy co i my grałyśmy. Oczywiście kibicowałam drużynie Karola :) Na szczęście wygrali. Gdy tylko się skończyło czekałam na nich przy przebieralni.

- Sukces polibudy warszawskiej. – usłyszałam

- No a jak. – uśmiechnęłam się do Karola

Złapał mnie w ramiona i zaczął się kręcić ze mną w kółko.

- Karol! – zaśmiałam się

- Oby jeszcze kolejne dwa mecze wygrać i mamy puchar Mazowsza.

- Jak będziemy wszyscy grać tak jak dziś to zapewne wygramy. – uśmiechnąłem się i wyszedł Przemek oraz Kuba

- Rozbroiłaś je dziś. – zaśmiał się Kuba

- No jak nas umie rozbroić  to ich nie rozbroiła. – powiedział Przemek, a potem wszyscy zaczęliśmy się śmiać

Wszyscy wyszliśmy na dwór i doszli do nas Patryk, Marek i Igor. Cała piątka spojrzała po sobie.

- Ej co wy kombinujecie? – spytałam rozbawiona, a po chwili podnieśli mnie i zaczęli podrzucać

- Głupki. – śmiałam się

- Brawa dla naszej Olci. – zaśmiali się i po chwili miałam już grunt pod nogami

- Jesteście głupi, wiecie nie? – spytałam, a po chwili wszyscy się zaśmialiśmy, a gdy odwróciłam się do tyłu zauważyłam, że to samo robią z Bartkiem chłopaki, co skomentowałam śmiechem, a on mnie zauważył i pomachał z uśmiechem

- Gdzie zapuszczasz żurawia? – odwrócił się do tyłu Karol

- To samo robią tamci zawodnicy. – zaśmiałam się i wskazałam ich

- Chłopaki jeszcze raz. – zawołał Karol i znów byłam na górze

- No weźcie! – śmiałam się dalej, a Bartek odwrócił się w naszą stronę i zaśmiał, co ja skomentowałam pukaniem się w głowę, na co się uśmiechnął

- Wystarczy idioci! – krzyknęłam i stałam na ziemi

- Nie lubię was. – założyłam ręce i chciałam odejść, ale Przemek wziął mnie i zarzucił sobie na ramiona

- Przemek! – krzyknęłam i zaczęłam się wiercić

- Trzymaj się, bo spadniesz. – przytrzymał mnie od tyłu Karol

- A gwiazda dzisiejszych meczów nie możecie się przemęczać. – dodał Przemek

- Wy jesteście nie normalni. – zaśmialiśmy się i zaniósł mnie tak do hotelu

Przed wejściem mnie postawił i mogłam normalnie już iść, ale i tak wszyscy odprowadzili mnie do pokoju. A mimo, że nie chciałam ich wpuścić wbili do naszego pokoju.

- Sory Patka. – powiedziałam na wstępie, gdy rzucili się na nasze łóżka, a ona wyjmowała coś z walizki

- Oni coś brali czy co? – spytała rozbawiona

- Możliwe. – powiedziałam i wszyscy się zaśmialiśmy

Przesiedzieli u nas całą noc i gadaliśmy o różnych bzdetach. Gdy rano się ocknęłam ogarnęłam to co się działo w pokoju. Ja miałam głowę na brzuchu Karola i leżałam między jego nogami, a na moich brzuchu miał głowę Przemek. Na drugim łóżku Igor leżał pod Patrycją, a ona tak samo jak ja na Karolu, za to Kuba skulił się jak małe dziecko albo piesek jak to woli ;)  i spał w ich nogach, a mądry Marek zgarnął dwie kołdry i spał sobie na podłodze.

- Pobudka! – krzyknęłam i wszyscy zerwali się jak oparzeni, a że Karol usiadł ja zepchnęłam Przemka.

- Au! – krzyknął spadając z łóżka na Marka

- Kretynie! – warknął na niego poszkodowany

- To nie moja wina! – wstał z niego i spojrzeli na mnie obaj złowrogo

- No co? – zaśmiałam się

- Musiałaś się tak drzeć? – spytał Marek i wszyscy zaczęliśmy się śmiać

- Mi tak było wygodnie. – popchnęłam Karola i położyłam się na nim

- Pff… - zepchnął mnie i wylądowałam na podłodze

- Karol! – wstałam i zaczęłam go bić

- Olusiu no! – śmiał się ze mnie

- Idiota. – wyszłam z pokoju, a po chwili leżałam na ziemi

- Kurde no! – spojrzałam na osobę, która staranowałam

------------------------------------------------------------

Dziękuje za wasze propozycję i cieszę się, że polecacie swoje blogi, bo wciągnęłam się w nie :) Mam nadzieję, że rozdział się podobał :)